به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان )،بزرگترین تشکیلات شیعیان کنیا متعلق به خوجه های اثنی عشری هندی تبار هستند که به شبکه جهانی خوجه ها مرتبط هستند و از سوی مرکزیت خود در لندن رهبری می شوند ؛ اگرچه آنان نیز همانند تمامی مسلمانان جهان، پس از انقلاب اسلامی تحت تأثیر رهبر و مرجع بزرگ جهان اسلام امام خمینی (ره) قرار دارند.
۲٫ شیعیان بومی
شیعیان بومى دارای تشکیلات مهمی در مرکز و غرب کنیا به نام کمیته مهدی مسلم هستند که مقر آن در منطقه «پاکرود» در “نایروبى” پایتخت و شعاع فعالیت آن به استانهای دیگر از جمله “مرو”، “نیرى”، “کیسومو” و “ناکورو” هم میرسد. و همچنین مؤسسه مجلس القائم در شهر ناکورو که شهرهای اطراف غرب کنیا را تحت پوشش فعالیتهای خود قرار میدهد.
۳٫ شیعیان عرب تبار
شیعیان عرب تبار در شهرهای “مومباسا”، “مالیندى” و “لامو” دارای تشکیلاتی هستند که قویترین آنها جمعیت شباب اهل البیت در “لامو” است که بسیار با انگیزه و فعال عمل میکنند و از سوی شیعیان کویتی و گروه بهمن حمایت میشود.
اتحادیه شیعیان کنیا (سیمکو)
در دو سال اخیر از سوی «حجتالاسلام والمسلمین سید مرتضی مرتضی الحسینی» عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت(ع) و رییس مدرسه رسول اکرم (ص) تلاشهایی برای ارتباط و انسجام و اتحاد بین گروههای مختلف شیعه، سمینارهایی در شهر نایروبى برگزار شد که منجر به تأسیس اتحادیه شیعیان کنیا به نام سیمکو گردید. این اتحادیه تأکید زیادی به اتحاد میان خوجه ها ، شیعیان بومى و شیعیان عرب تبار دارد.
هدایت شیعیان کنیا
شیعیان پیش از انقلاب اسلامی ایران، از افرادی متفاوت که مهمترین آن «شیخ اسحاق» پاکستانی بود، تبعیت میکردند اما پس از فوت او حوزه علمیه وی نیز تعطیل شد. (البته اخیراً اقداماتی از سوی «حضرت آیت الله وحید خراسانی» در احیاء این حوزه علمیه صورت گرفته است).
اما پس از انقلاب اسلامى، آقایان مرتضی مرتضی اهل لبنان و نیز «شیخ عبداللهی ناصر» عالم کنیایى، رهبری فکری و عملی شیعیان را بر عهده گرفته اند ؛ اگر چه کویتیها نیز با ساخت اماکن و مسجد سعی بر انتقال رهبری کویت به شهرهای ساحلی کنیا داشتند.
مساجد شیعیان
شیعیان کنیا کمتر از ۲۰ مسجد و نمازخانه در کنیا دارند که مهمترین و عمومیترین آنها “مسجد جعفرى”، “مسجد پاکرو”، “مسجد الرسول (ص)” در شهر نایروبى و همچنین “مسجد کویتیها” و ۲ مسجد خوجهها در مومباسا، “مسجد امام علی (ع)” و “مسجد شباب” در لامو، “مسجد ماونى” در مالیندى و “مسجد رواندا” در حومه کیسومو است.
مدارس شیعیان
بیشتر مدارس شیعیان در کنیا به خوجههای اثنی عشری هندیتبار است که در شهرهای مختلف بنا به جمعیت خود به احداث مراکز آموزشی پرداختند از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱٫ “آکادمی جعفریکلاب” که در نایروبى ساخته شده است و از سطح ابتدایی تا دبیرستان و به طور مختلط مسیحی و مسلمان آموزش میدهند.
۲٫ “مدرسه رسول اکرم (ص)” که تقریباً در خارج از شهر نایروبى دایر شده و بیش از ۳۵۰ دانش آموز دارد.
۳٫ “مدرسه رسول اکرم (ص)” که در شهر ناکورو دایر است و توسط خوجه و تشکیلات “بلال مسلم میشن” اداره میشود.
۴٫ “مدرسه رسول اکرم (ص)” مخصوص دختران نایروبى که در منطقه پاکرود احداث شده است.
۵٫ “مدرسه امیرالمؤمنین(ع)” مومباسا، که در ۱۵ کیلومتری خارج از شهر مومباسا دایر شده و بیش از ۲۵۰ دانش آموز دارد. این مدرسه موقوفه یکی از تجار عرب تبار به نام «جان محمد» بوده که پس از فوت وی مدرسه با مشکلات فراوانی روبه روست که بسیار نگران کننده است.
مشکلات شیعیان کنیا
۱٫ عدم برخورداری از رهبری قاطع و فراگیر جهت ایجاد وحدت بین فرق و نژادهای مختلف شیعیان.
۲٫ نداشتن مرجع مطئمن مالی جهت پشتیبانی شیعیان بومى و احداث مسجد، کتابخانه و…
۳٫ عدم پشتیبانی از مبلغان تحصیل کرده از جمله فارغ التحصیلان از ایران با توجه به تبلیغات سوء وهابیت و مسیحیان و عدم وجود اطلاعات کافی برای اثبات حقانیت شیعه در بین مردم جامعه و همچنین عدم وجود سلسله ای از فعالیت های فکری و عملی هم اکنون فاصله ای در جامعه شیعیان بویژه مردم بومی ایجاد شده، و اکثراً از منابعی که شیخ عبداللهی در دهه گذشته منتشر کرده، استفاده میکنند.
هم اکنون در تشکیلات فعلی شیعیان بومى که در جامعه کنیا اکثریت را دارند، فعالیت های انتشاراتی مانند ترجمه “دعای کمیل” توسط «سید عقیل»، ترجمه کتابهای “داستان راستان” و “امام مهدی(عج) از دیدگاه حدیث ثقلین” توسط «گروه المنتظر» انجام شده است. اما به نظر میرسد به منظور تقویت این راه و مقابله با تبلیغات سوء علیه آنان و همچنین تربیت نیروهای جدید و رشد فکری برای خودکفایی این جامعه باید اقدامات اساسی صورت گیرد.
راهکارها
برای رسیدن به این اهداف، میتوان از راههای زیر ایجاد کرد:
ــ تأسیس یک رادیو و اداره آن توسط اتحادیه شیعیان «سیمکو» که مورد قبول همه طوائف شیعیان کنیاست.
ــ انتشار مجله سواحیلیزبان جهت ایجاد پیوند بین مسلمانان شرق و مرکز آفریقا.
ــ ساخت مسجد برای شیعیان بویژه در نایروبى و استان “ریفتوالى”.
ــ راه اندازی مؤسسه انتشاراتی جهت ترجمه کتب و دعاها به عنوان پایگاه انتقال معلومات برای شیعیان کنیا در نایروبى.
ــ حمایت حوزههای علمیه از مبلغان تعلیم دیده.ــ تأسیس مدرسه و اداره آن توسط شیعیان بومى المهدی یا مجلس القائم ناکورو و…
منبع خبر: shia-online.ir